Bu bayram ilk defa kendime diktiğim bayramlık elbiseyi giydim. Elbise nihai şekline gelene kadar türlü badireler atlattı ve epey uğraştırdı. Buna sebep köyde giyilesi bir elbise dikmek için Burda Dergisi'nde gördüğüm sırtı açık plaj elbisesinin kalıbından yola çıkmış olmam ve tabi bir de kumaşçıdaki tezgahtarın -muhtemeldirki boyuma aldanıp- 'sana 2.5 m yeter abla' diyip kestirip atması sonucu ilerleyen zamanda kumaşın kifayetsiz kalmasıydı.
İşte bu acı tecrübe elbiselik kumaş alırken elini korkak alıştırmamak gerektiğini öğretti bana; yeni aldığım elbiselik kumaşlarda yer yer 4m'ye kadar abarttığım oldu. Artan kumaşı ekonomiye kazandırması kolay ama az gelene çare bulmak zor. Bu yetmeyen kumaşın bile kırpık kırpık artanlarından ufak bir çanta diktim, hem çok kullanışlı hem pratik sevimli bir şey.
Blogumda senin için bir ödül var:)) Bilgine ;)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) Çok sevindim :)
YanıtlaSilMaşaAllah ne varsa eski dikiş makinelerinde var. Yenilerde güzel tabi ki kullanımı çok kolay yani. Otomatik diken makineler bin bir çeşit dikişler. Ama önemli olan zaten düz ve zik zak.
YanıtlaSil